S.T.A.L.K.E.R: Cień Czarnobyla - wrażenia

mrozio1944 · Gość

Aaa...grołem, tak żem groł, że aż go przeszedłem.
Gra jest, cytuje: "wywalona w kosmos", wbrew pozorom nie zawsze było tak przyjemnie jak by się mogło wydawać, ale nie będę opowiadał o najgorszych momentach. Zaczynamy u handlarza który zleca mi różne zadania, wykonując je zdobywam doświadczenie, kompletuje uzbrojenie i poatomowe artefakty.
Zawieram przyjaźnie i konflikty, poznając przy tym nowe frakcje i nowe mutanty. Poznaje też Naukowca który pozwala pomóc mi w wyłączeniu śmiertelnych fal Psionicznych, zarazem dając mi możliwość wkroczenia do "czerwonego lasu", gdzie poznaje nową frakcje, religijną sektę zwaną "Monolith". Wcześniej jednak, Poznaje Barmana, ( przyjaciela handlarza ) w Barze dla Stalkerów i dla członków "Powinności" ( Powinność - klan stalkerów, który za wszelką cenę chce obronić świat przed rozrastaniem się a co się z tym wiąże złem, jakie kryje Zona ( czyli Strefa ). On również zleca mi misje których celem jest dostanie się za wszelką cenę do serca Zony, do elektrowni atomowej w Czernobylu. Podsumowując, przez "czerwony las" w łatwy sposób dostaje się do Prypeciu ( Wtajemniczeni w historię Czarnobyla mogą wiedzieć o co chodzi Wink

), stamtąd już prosta droga do elektrowni, a co się z tym wiąże, wojsko, stalkerzy, sekty - wszyscy umierają w bratobójczej walce o Spełniacz Życzeń - potężny artefakt który spełnia ludzkie marzenia, ja przeszedłem grę dwa razy,
są różne zakończenia, poraz pierwszy mój bohater poprosił o niezliczone bogactwa, później o nieśmiertelność, co z tego wyszło więcej nie powiem bo zakończenia przynoszą rozczarowanie albo radość zależnie od charakteru gracza. Pozdrawiam.